ఒకసారి ఒక పెద్దమనిషి ఆడ సీమకుక్కను స్టేషనులోకి తెచ్చాడు. వాటి రెంటికీ ప్రథమ దర్శనంలోనే ప్రణయం ఏర్పడ్డది. ఆ పెద్దమనిషి చేతిలో కర్ర ఉంది. దాన్ని చూచి మన కుక్క తన ప్రియురాలి దగ్గరికి వెళ్లింది కాదు.
మాక్లీదుర్గం రైలుస్టేషను గుంటకలు నుంచి బెంగళూరు పోయే త్రోవలో నాల్గు స్టేషనుల కివతల నున్నది. ప్లాటుఫారం కన్న రైలు స్టేషను పదిగజాలు ఎక్కి వెళ్లాలి. రైలురోడ్డు ప్రక్కనే పెద్దకొండ ఉన్నది. దాని నిండా చెట్లూ చేమలూ, రాళ్లూ రప్పలూ ఉన్నవి. అప్పుడప్పుడు వేగోలాలు సివంగులు రాత్రిళ్లు స్టేషనులోకి వస్తూ ఉంటవి. స్టేషనుకి వెనుక పెద్దలోయ ఉన్నది. లోయ కవతలతట్టు ఉన్న కొండ మీద నెవరిదో భాగ్యవంతులది పెద్ద సౌధం ఉన్నది. మాక్లీదుర్గం స్టేషను చిన్నది. అందులో చిన్న అంగడి ఉంది. రైళ్లు వచ్చేవేళకూ పోయేవేళకూ అంగడి తెరచి ఉంటుంది. ఒక కుక్క అంగడి తెరచినప్పుడల్లా అక్కడ తయారు. అంగడి ఎత్తుగా ఉంటుంది. కుక్క తన చూపు అంగడిలోని పళ్లికలలో ఉన్న మిఠాయి మీద పడే అంత సమరేఖలో నుంచుకొని ఊర్ధ్వ దృష్టితో తపస్సు చేస్తుంది.